Türkiye’de son 1 haftada çok vahşi olaylar yaşandı. Annesine, çocuğuna, kısacası aile bireylerine zarar veren insanların haberlerini mutlaka görmüşsünüzdür, duymuşsunuzdur. Bu olaylara vahşi demek bile olayların yanında hafif kalır.
Nasıl tarif etsek, nasıl anlatsak, nasıl ifade edersek edelim bu vahşeti, bu durumu doğru düzgün aktaramayız. Yaşananlar o kadar ileri bir boyutta ki kelimelerle anlatmakta zorlanıyoruz.
Daha öncedeki yazılarımdada biz ne zaman böyle olduk demiştim. Neden bukadar çok gerginiz mesela. Trafikte her gün yaşanan kavgaları haberlerde ve sosyal medyada görüyorsunuzdur. En ufak bir olayda bile artık kimse konuşarak anlaşmayı tercih etmiyor. Hatta bırakalım konuşmayı, artık aracından eli boş inen insan yok. Herkesin elinde, karşı tarafa çok kötü zararlar verecek birşeyler var. Tabiki bu zarar kendilerine de dokunacak cinsten.
Herşeyin baş eğitim diye bir söz var kültürümüzde. Okadar içi dolu, okadar anlamlı bir sözki. Ama söylerken çok boş söylüyor, anlamını önemsemiyor, ölçüp biçmiyor, tartmıyor, uygulamıyoruz.
Öyle olaylar yaşanıyor ki bunlardan ders çıkarmalıyız. Gençleri, çocuklarımızı eğitebilmek, öğretebilmeliyiz. Ama bunu gerçek anlamda yapmayı başarmalıyız. Birbirine saygı duyan toplumlar oluşması için önce bireylere sevgi ve saygıyı öğretmeliyiz.
Burada belki eğitim kadar önemli olan bir konu daha olduğunu düşünüyorum. O da sağlık ve beslenme. Gıda mı dersiniz, beslenme mi dersiniz, yediğimiz içtiklerimizden oluşan herşeyde problem olduğunu düşünüyorum.
Daha doğrusu, sağlıklı bir insanın vücudunda olması gereken besin kaynaklarının ülkemizde pek çok insanda olmadığını düşünüyorum. Sağlıklı besin alamayan insanın önce vücut sonra ruh sağlığı çöker. Ve bence artık bu da ülkemizde, toplumda sinirli, gergin insanların sayısının artmasında bir etken..